هر گاه او را میبینم بیاد می آورم که بعد از من با او چه رفتاری می شود

و همانند این است که من با او هستم و می نگرم که اهانت وارد خانه اش شده و حرمتش هتک گردیده و حقش غصب شده و ارثش گرفته شده است پهلویش شکسته و جنینش سقط شده است.

این در حالی است که مرا به اندوه می خواند (یا محمداه) ولی جواب داده نمی شود و کمک می خواهد و کسی او را یاری نمی دهد